Domowy ketchup z dyni

Nie lubię słowa "dieta". 

Lepiej brzmi: związek z jedzeniem. I właśnie o tym chcę dziś napisać, bo sama mocno wierzę, że diety po prostu nie działają. Najczęściej kończy się na zasadzie: dwa kroki do przodu, dwa kroki do tyłu… A potem powrót do punktu wyjścia.

Wiesz, co to zdrowa żywność… ale nadal jesz inaczej?

Większość z nas wie, czym jest zdrowe jedzenie i ile kalorii ma czekolada czy sałatka. Problem pojawia się wtedy, gdy mimo wiedzy nie trzymamy się planu – podjadamy nocą, jemy „na pocieszenie”, nie kończymy wyzwań albo – po sukcesie – z radości wracamy do starych nawyków.

Dlaczego tak się dzieje?
Przyczyną bardzo często są psychologiczne blokady w odchudzaniu. Oto kilka z nich – może odnajdziesz się w którejś z sytuacji?

---

1. Emocjonalne jedzenie – jedyna przyjemność w ciągu dnia?

Jeśli jesteś „smakoszem”, możesz być tzw. hedonistycznym zjadaczem. Czerpiesz przyjemność z jedzenia – nie dlatego, że jesteś głodna, ale dlatego, że Twój dzień nie daje innych źródeł radości.

📌 Zastanów się: Czy po pracy odruchowo sięgasz po przekąski, mimo że nie jesteś głodna?

To mechanizm zwany jedzeniem hedonicznym – bardzo częsty powód przejadania się. Warto znaleźć inne drobne przyjemności: spacer, muzykę, twórczość, rozmowę – by nie „przyklejać” szczęścia wyłącznie do jedzenia.

---

2. Stres sprzymierzeńcem przybierania na wadze

Żyjemy w społeczeństwie pełnym presji. Badania pokazują, że stres a tycie to powiązanie silniejsze, niż myślimy. Kortyzol (hormon stresu) spowalnia metabolizm, wpływa na gospodarkę cukrową i zwiększa apetyt – szczególnie na tłuszcz, sól i cukier.

Dlatego sałatka Cię nie pocieszy, ale lody i chipsy już tak. To naturalna reakcja – choć niekoniecznie zdrowa.

---

3. Każde ograniczenie rodzi pokusę złamania zasad

Im więcej sobie zakazujesz, tym bardziej chcesz to mieć. Klasyk. I paradoksalnie: rezygnacja z diety może pomóc w odchudzaniu. Dlaczego?

Bo łagodzi stres i obsesyjne myślenie o jedzeniu.
Bo pozwala skupić się na zmianie nawyków, a nie na walce ze sobą.
Bo uczy Cię, jak jeść zdrowo, ale bez kary i wyrzutów sumienia.

---

4. Waga – Twoja codzienna ocena?

Codzienne ważenie się działa jak huśtawka emocji. Raz radość, raz frustracja. Ale przecież masa ciała zmienia się z dnia na dzień – woda, cykl hormonalny, pora dnia...

👉 Schowaj wagę na jakiś czas.
Zamiast tego obserwuj samopoczucie, energię, trawienie, stan skóry czy sen.

---

5. Nienawidzisz marnować jedzenia?

To bardzo powszechne i… zrozumiałe. Ale jedzenie „na siłę” tylko po to, żeby się nie zmarnowało, to marnowanie Twojego zdrowia i energii.

Zostaw kilka kęsów na później. Naucz się planować posiłki lepiej. A jeśli nie masz innej opcji – wybierz mniejsze zło.

📌 Polecam też inne moje teksty o niemarnowaniu żywności – tam więcej praktycznych podpowiedzi.

---

6. Masz silną wolę – tylko używasz jej w niewłaściwy sposób

Wiele osób uważa, że nie chudnie, bo ma za mało silnej woli. A może to nie o to chodzi? Może to nie brak siły, ale zła strategia?

Zamiast trenować rezygnację i kontrolę, ucz się radzenia sobie z dyskomfortem. To on najczęściej wywołuje kompulsywne jedzenie. To tam kryją się prawdziwe blokady.

---

7. Samosabotaż? Czas przenieść myśli na papier

Nie poznasz prawdziwych przyczyn swojego zachowania, dopóki nie zaczniesz ich nazywać.

🖋️ Zapisz swoje myśli. Zadaj sobie pytania:

• Jaki mam związek z jedzeniem?

• Co jem, gdy się boję, nudzę, złoszczę?

• Jakie diety mam już za sobą?

• Jakie przekonania o jedzeniu mnie ograniczają?

• Jak wygląda moja przyjaźń z jedzeniem?

Pisząc – odkryjesz więcej, niż Ci się wydaje.

---

Na koniec…

Nie katuj się dietą. Nie zaczynaj kolejnej, która „tym razem na pewno zadziała”.

Zacznij poznawać siebie, swoje potrzeby i nawyki. Odkrywaj nowe smaki, zdrowe zamienniki, jedz z radością – ale nie z emocji.

Bo związek z jedzeniem to relacja na całe życie. Warto, by była dobra 💚